Standardy ochrony małoletnich

 Standardy ochrony małoletnich obowiązujące w Parafii Polskokatolickiej

 pw. Świętego Ducha w Tarłowie

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między dzieckiem a personelem Parafii.

Zachowania niedozwolone wobec dzieci.

§ 1.

Wszyscy wierni należący do Parafii, w szczególności duchowni, pracownicy świeccy, wolontariusze i

inne osoby należące do Parafii, mające kontakt z dziećmi w związku z wypełnianiem misji religijnej

Kościoła, są zobowiązani odnosić się do dzieci z uwagą, szacunkiem, cierpliwością i wyrozumiałością.

Osoby te winny czuwać nad bezpieczeństwem dzieci, uwzględniać w sposobie prowadzenia zajęć i

relacjach z dziećmi ich wiek, dojrzałość intelektualną i emocjonalną, a także niepełnosprawność i

specjalne potrzeby edukacyjne.

Osobom, mającym kontakt z dziećmi zakazuje się:

1. stosowania jakichkolwiek form przemocy fizycznej wobec dzieci, za wyjątkiem sytuacji, w których jest

ona niezbędna w celu uniknięcia grożącego dziecku bezpośredniego niebezpieczeństwa,

2. niestosownych kontaktów fizycznych z dziećmi, w szczególności kontaktu niejawnego, ukrywanego,

podejmowanego bez zgody Dziecka, nieadekwatnego do sytuacji, wieku i dojrzałości dziecka;

dopuszczalny kontakt fizyczny powinien być́ w naturalny sposób związany z zabawą, pomocą̨ dzi

czynnościach higienicznych, koniecznością̨ zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, potrzebą uspokoj

dziecka,

3. stosowania jakichkolwiek form przemocy psychicznej wobec dzieci, w szczególności ośmieszania,

zawstydzania, upokarzania, lekceważenia, lub obrażania dzieci, dyskryminowania i nierównego

traktowania dzieci z jakiegokolwiek powodu,

4. nawiązywania z dziećmi relacji o charakterze romantycznym lub erotycznym,

5. nawiązywania z dziećmi jakichkolwiek relacji utrzymywanych w tajemnicy przed rodzicami lub

opiekunami prawnymi,

6. kontaktowania się z dziećmi poza zajęciami, w szczególności poprzez pocztę elektroniczną i

komunikatory internetowe bez wiedzy rodziców lub opiekunów prawnych,

7. ujawniania jakichkolwiek informacji wrażliwych i poufnych dotyczących dziecka, w szczególności

jego sytuacji osobistej, rodzinnej, ekonomicznej i zdrowotnej,

8. utrwalania i wykorzystywania wizerunku Dzieci bez uprzedniej zgody rodziców lub opiekunów,

9. przebywania z dzieckiem sam na sam w zamkniętym pomieszczeniu,

10. spania w tym samym pokoju lub namiocie co Dziecko podczas obozów, biwaków i innych wyjazdów, za wyjątkiem zbiorczych sal noclegowych w hostelach i schroniskach,

11. prezentowania dzieciom niestosownych treści,

12. zachęcania Dzieci do spożywania alkoholu, lub innych środków odurzających.

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi i zachowania niedozwolone.

§ 2.

1. Proboszcz parafii albo administrator albo kustosz, dbają o to, aby relacje pomiędzy dziećmi były pełne wzajemnego szacunku i życzliwości.

2. Proboszcz parafii lub jej administrator, w kościele i na placu przykościelnym, zobowiązani są

stanowczo i niezwłocznie reagować na niedozwolone zachowania dzieci względem siebie nawzajem,

takie jak:

a. przemoc fizyczna,

b. przemoc psychiczna, w szczególności ośmieszanie, zawstydzanie, upokarzanie, lekceważenie, lub

obrażanie,

c. wulgarne słownictwo,

d. niestosowny kontakt fizyczny,

e. zachowania niebezpieczne dla życia, lub zdrowia.

Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacjach podejrzeń krzywdzenia lub posiadania

informacji o krzywdzeniu dziecka, oraz zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

§ 3

1. Krzywdzeniem dziecka jest stosowanie wobec niego niedopuszczalnych form przemocy fizycznej,

przemocy psychicznej, a także zaniedbywanie należytej opieki nad dziecka, zarówno materialnej jak i

wychowawczej.

2. Każdy, kto posiada informacje, lub uzasadnione podejrzenie, że dziecko jest krzywdzone, powinien

zgłosić je proboszczowi lub administratorowi parafii, którzy są odpowiedzialni za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających dziecku i zobowiązani do udzielenia mu wsparcia. Osoba, która dokona takiego zgłoszenia, winna jest potwierdzić ten fakt pisemnym oświadczeniem, złożonym na ręce parafialnego rzecznika praw dzieci, wybranego przez ogół parafian, na zwołanym w tym celu zgromadzeniu parafian.

3. Parafialny rzecznik praw dzieci jest odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach

zagrażających dziecku i udzielenie mu wsparcia. Osoba ta nie może być bezpośrednio zaangażowana w

działalność katechetyczną i duszpasterską adresowaną do dzieci.

4. Proboszcz lub administrator parafii, w porozumieniu z parafialnym rzecznikiem praw dzieci,

odpowiedzialnym za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających dziecku i udzielenie mu

wsparcia, podejmuje niezwłocznie działania zmierzające do wyjaśnienia krytycznej sytuacji i udzielenia

pomocy dziecku.

5. Działania zmierzające do wyjaśnienia sytuacji i udzielenia pomocy Dziecku podejmowane są we

współpracy z Rodzicami, lub Opiekunami Dziecka, o ile nie zagraża to dobru Dziecka.

6. Jeżeli wskazane jest podjęcie działań wykraczających poza doraźną pomoc, parafialny rzecznik praw

dzieci, zobowiązany jest w porozumieniu z proboszczem lub administratorem lub kustoszem parafii

zaangażowanymi w działalność katechetyczną i duszpasterską wystąpić do właściwych organów

administracji publicznej o udzielenie stosownej pomocy materialnej lub prawnej.

Procedura składania zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka i

zawiadamiania właściwego organu administracji publicznej lub sądu opiekuńczego.

§ 4.

Każdy, kto posiada informację, lub poweźmie uzasadnione podejrzenie:

1. obcowania płciowego z dzieckiem poniżej lat 15,

2. dopuszczania się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej, doprowadzenia jej do poddania się

takim czynnościom albo do ich wykonania,

3. prezentowania dziecku, które nie ukończyło lat 15 treści pornograficznych lub udostępniania mu

przedmiotów mających taki charakter albo rozpowszechnia treści pornograficznych w sposób

umożliwiający takiemu małoletniemu zapoznanie się z nimi,

4. prezentowania małoletniemu poniżej lat 15 wykonywania czynności seksualnej w celu swojego

zaspokojenia seksualnego lub zaspokojenia seksualnego innej osoby, prowadzenia reklamy lub promocji

działalności polegającej na rozpowszechnianiu treści pornograficznych w sposób umożliwiający

zapoznanie się z nimi małoletniemu poniżej lat 15. ma obowiązek powiadomienia organów ścigania pod

rygorem odpowiedzialności karnej z art. 240 Kodeksu karnego.

§ 5.

1. Jeżeli postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w § 3 potwierdzi uzasadnione podejrzenie

popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka, Proboszcz lub administrator parafii, w porozumieniu z

parafialnym rzecznikiem praw dzieci odpowiedzialnym za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach

zagrażających dziecku i udzielenie mu wsparcia, niezwłocznie zawiadamia organy ścigania.

2. Jeżeli postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w § 3 potwierdzi uzasadnione podejrzenie, że doszło

do krzywdzenia dziecka, Proboszcz lub Administrator parafii, w porozumieniu z parafialnym rzecznikiem

praw dzieci odpowiedzialnym za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających dziecku i

udzielenie mu wsparcia, powiadamia właściwe organy administracji publicznej w zakresie ich

właściwości lub sąd rodzinny, a także w uzasadnionych przypadkach szkołę, ośrodek pomocy społecznej

bądź przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego (procedura „Niebieskiej Karty”) w zależności od

zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej z nim koniecznej interwencji.

3. Zawiadomienia i zgłoszenia, o których mowa w ustępach poprzedzających składane są we współpracy

z rodzicami, lub opiekunami prawnymi dziecka, o ile nie zagraża to dobru dziecka. Sposób

dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń

zagrażających dobru dziecka.

§ 6.

1. Przebieg postępowania wyjaśniającego i pomocowego jest dokumentowany na piśmie.

2. Za dokumentowanie i archiwizację postępowania odpowiada parafialny rzecznik praw dzieci.

3. Dokumentacja winna być przechowywania w sposób zapewniający ochronę przed dostępem osób

trzecich, na zasadach przewidzianych dla danych osobowych.

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internetowej i procedury

ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami istniejącymi w Internecie oraz

utrwalonymi w innej formie.

§ 7.

1. W ramach działalności duszpasterskiej i katechetycznej Parafii, dzieci mogą korzystać z urządzeń

elektronicznych z dostępem do Internetu, wyłącznie podczas zajęć i pod osobistą i bezpośrednią opieką

osoby odpowiedzialnej za prowadzone zajęcia.

2. Udostępniane dzieciom urządzenia winny być zabezpieczone oprogramowaniem chroniącym przed

dostępem do nieodpowiednich treści, a zawartość nośników pamięci winna być każdorazowo przed

udostępnieniem urządzenia dziecku sprawdzana przez osobę odpowiedzialną za prowadzenie zajęć.

3. Parafialna sieć Wi-Fi nie może być udostępniana dzieciom do użytku przy pomocy prywatnych

urządzeń. Zasady przygotowania personelu do stosowania Standardów, oraz sposób dokumentowania tej

czynności.

§ 8.

1. Proboszcz lub administrator parafii, odpowiedzialny za przygotowanie jakichkolwiek osób z pośród

parafian lub osób z zewnątrz do prowadzenia zajęć z dziećmi, zobowiązany jest do zapoznania tych osób

z treścią Standardów ochrony małoletnich obowiązujących w Parafii Polskokatolickiej pw. Świętego

Ducha w Tarłowie.

2. Każda osoba, która zapoznała się w sposób określony w ust. 1 z treścią Standardów ochrony

małoletnich obowiązujących w Parafii Polskokatolickiej pw. Świętego Ducha w Tarłowie – winna

potwierdzić ten fakt na piśmie.

Zasady przeglądu i aktualizacji Standardów.

§ 9.

Co najmniej raz na dwa lata Rada Synodalna Kościoła Polskokatolickiego, w ramach swoich uprawnień

kontrolnych dokonuje oceny Standardów ochrony małoletnich, w celu zapewnienia ich dostosowania do

aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami.

Informacje dodatkowe.

§ 10.

W uzasadnionych przypadkach, każdy zainteresowany może skorzystać z telefonów zaufania dla

dzieci i młodzieży:

➢ 112 – telefon alarmowy,

➢ 800 12 12 12 – telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Możesz też skorzystać z telefonów

zaufania dla dzieci i młodzieży:

➢ 116 111 – telefon zaufania dla dzieci i młodzieży od 15 lat prowadzi Fundacja Dajemy Dzieciom

Siłę. Telefon jest anonimowy, bezpłatny, całodobowy i dyskretny

➢ 800 12 12 12 – telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka

Zasady ochrony wizerunku Dzieci

Załącznik nr 1 do Standardów ochrony małoletnich obowiązujących w Parafii Polskokatolickiej pw.

Świętego Ducha w Tarłowie.

1. Pracownikom nie wolno utrwalać wizerunku Dziecka do celów prywatnych.

2. Pracownikom nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku Dziecka

(filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) bez pisemnej zgody rodzica lub opiekuna

prawnego dziecka.

3. Jeżeli wizerunek Dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz,

publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest

wymagana.

4. Upublicznienie wizerunku Dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-

wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.

5. Materiały zawierające wizerunek dzieci przechowujemy